Geniş Açı

Süt

Düşünceler denizine düşmüş çırpınırken. Her yanı kaplayan düşünce balonlarından gerekli olanları seçmeye çalışırken, pencereden içeri dolan sabah güneşinin arasından bir kız çocuğu belirdi. Yeni yürümeyi öğrenmiş olmalı yalpalaya yalpalaya elinde tutmakta zorlandığı süt bardağından sütü bir o yana bir bu yana dökerek yanıma yaklaştı. Ne ilginç bir içecektir süt. Kaynağının canlı olduğu ne kutsal bir içecektir o. Annenin çocuğuna en güzel hediyesidir.

Kız çocuğu bir iki adım kala duraksadı. Bardağı ağzına götürdü ve sütten bir yudum aldı. Dudaklarının kenarı süte bulandı. Süt, küçük kız daha çabuk büyüsün diye aceleyle vücuda karışmak üzere küçük kızın boğazından aktı gitti… İvedilikle görevini yerine getiriyor, büyütüyor aynı zamanda tüm vücudu temizliyordu. Geleceğe hazırlıyordu onu. Tertemiz bir geleceğe…

Küçük kız birden ağlamaya başladı. Ne yapacağımı bilemedim. Onu kucağıma almak için yanına gittiğimde. Güneş ışıklarının yoğun bir şekilde girdiği pencereye doğru hızla kaçtı. Bende fazla üstelemedim. Tekrar yerime oturdum. Öncekinden daha hızlı adımlarla yanıma yaklaştı, yine birkaç adım kala durdu. Küçücük çenesinden aşağı sütler akıyordu. Yutkundu. Sonra birden konuşmaya başladı. “Sizler gibi mi olacağım?” diye sordu. Ne dediğini anlayamıyordum. Ne demek istiyordu acaba? “Ne demek istiyorsun küçük hanım?” dedim. Peşine hemen ekledim. “ Senin adın nedir?”.  Küçük bir kıza göre gür bir sesle tekrar sordu. “Büyüyünce sizler gibi mi olacağım?”. Önce gülümsedim. Ona büyüyünce bizim gibi olacağını okula gideceğini, iş sahibi olacağını filan anlattım. Kızın bakışları bir anda değişti, bakışlarında küçük bir kız çocuğunun bakışlarında olmayacak bir ciddiyet vardı. “Neden sattın baba mı?” dedi küçük kız. Şaşırdım kaldım. Ne diyeceğimi bilemedim. Kısık bir sesle “Sen kimin kızısın diye sordum?”. “Yıllar önce boğazına çöktüğün benden kopardığın adamın kızıyım.” dedi. Anlam veremedim. Yıllardır sicili temiz bir bankacıyım. Acaba kime böyle bir şey yapmış olabilirim diye düşündüm. “Siz insanlar böylesiniz işte kendi düzeninizde bir sürü cesedin üzerine basarak ilerlediniz. Binlerce mutsuzluğu sadece izlediniz.” dedi küçük kız. Şaşırdım kaldım. Bir yudum daha aldı sütünden. Yüzünde ki ciddiyet gitti. “Neden ablamın uykularını çalıyorsunuz?” “Neden annem mutsuz?” diye sordu bana. Söyledikleri karşısında tutuldum kaldım öylece… Kalbim hızla çarpıyor. Beyne hızla giden kan şakaklarımda ağrılar yapıyor, düşünemiyordum.

Küçücük ellerini cebine doğru götürdü. Cebinden küçük siyah bir silah çıkardı. Bana doğru doğrulttu. “Ellerini kaldır lanet olası adam yoksa kurşunu alnının ortasına yersin.” dedi. Elim ayağım tutmadı birden. Kekeleyen bir sesle “Yapma o silahı bana ver.” diyebildim. “Arkanı dön yoksa vururum.” diye. Tehditlerine devam ediyordu küçük kız. Ellerimi kaldırdım ve yavaşça arkaya döndüm. Bir el silah sesi duyuldu. Tanrım vurulmuştum galiba. Vurulmak böyle bir şey mi acaba? Hiç acı hissetmiyordum. Hayatım küçük bir kızın cebinden çıkan küçücük bir tabancayla mı son bulacaktı? Hemen vücudumu yokladım. Bir şey yok gibi görünüyordu. Hızla arkamı döndüm. Bir de baktım, bir yanda silahı diğer yanda küçük bardağı küçük kız öylece yerde yatıyor. Hemen eğildim kızı kavradım. Hiçbir yerinde kurşun deliği ya da kan görünmüyordu. Nabzına baktım. Atmıyordu. Minicik kalbi ve beyni durmuştu sanki. Kafatasında duramayan beyin kendini hapse zorlamıştı sanki. Düşünceleri çoktan idam edilmiş. Umutları kör bir zindana atılmış vaziyetteydi.

Bir anda gözleri açıldı. “Bende büyüyünce sizler gibi olacağım.” dedi. Gözlerini kapattı bir anda kucağımdan düştü. Vücudundan yeni bir vücut oluşuyordu adeta. Süt etkisini göstermişti sonunda. Vücudu ve beyni hızla evrilmiş yeni bir kız çıkıverdi karşıma. İlk cümleleri “Uyumalıyım çok uykum var. Bana ne oldu? Senin yarın işin yok mu bu saatte burada ne işin var? Baba yarın bana beş lira lazım sabah çıkmadan ayakkabılığın üstüne bırakır mısın?” dedi. Ve uykuya daldı…

Gözlerimi açtığımda kendimi salondaki tekli koltukta buldum. Sersem gibiydim. Kızımın odasına gittim hemen. Mışıl mışıl uyuyordu. Uyurken o kadar masum duruyordu ki. Eğilip yanağına bir öpücük kondurdum. Tertemiz süt kokuyordu. Süt gibi beyaz kızım benim…

Alican ÖZER

ozeralican@hotmail.com